اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (cpp) ناشی از مورفین بر آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر
Authors
abstract
زمینه و هدف : تغییرات مورفولوژیک در نقاط مختلف مغز از جمله هیپوکامپ و شکنج دندانه ای که دارای تغییرات شکل پذیر (پلاستیسیتی) زیادی هستند؛ به دنبال تزریق داروهای اعتیادآور در مطالعات انسانی و حیوانی مشاهده شده است. ازسوی دیگر، شواهد نشان داده اند که آستروسیت ها به طور فعال در شکل پذیری سیناپسی شرکت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر پدیده ترجیح مکانی شرطی شده (cpp) بر ساختار سلولی (تعداد آستروسیت های) شکنج دندانه ای موش صحرایی نر و استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی برای ردیابی آستروسیت ها انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی از 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 250-220 گرم استفاده شد. برای آزمایشات رفتاری، موش ها به 8 گروه کنترل، کنترل - سالین، شم 1 ، شم 2 و شم 3 (به ترتیب مورفین 2.5 ، 5 و 7.5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، آزمایشی cpp1 ، آزمایشی cpp2 و آزمایشی cpp3 (به ترتیب مورفین 2.5 ، 5 و 7.5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن + cpp) تقسیم بندی شدند. گروه های آزمایشی روزانه به مدت سه روز تزریق های زیرجلدی مورفین با دوزهای مختلف( 2.5 ، 5 ، 7.5 میلی گرم بر کیلوگرم ) و گروه های شم سالین با دوز mg/kg 1 دریافت کردند و آزمایش ترجیح مکان شرطی شده در آنها مورد بررسی قرار گرفت. 48 ساعت بعد از تست رفتاری، حیوانات با کلروفرم بیهوش شدند و مغز آنها فیکس شد. پس از انجام پردازش بافتی، برش های 10 میکرونی تهیه شده با روش ایمونوهیستوشیمی رنگ آمیزی شدند. به منظور بررسی مورفومتریک آستروسیت های شکنج دندانه ای، از رنگ آمیزی اختصاصی آستروسیت ها (ptah) و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی gfap استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss16 و آزمون آماری one-way anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها : بیشترین پاسخ مورفین در دوز mg/kg 5/7 مشاهده شد. تعداد آستروسیت ها در گروه کنترل با میانگین 129/6±627/20 با تعداد آن در گروه کنترل - سالین با میانگین 71/4±339/17 تفاوت آماری معنی داری نداشت. در حالی که تفاوت تعداد آستروسیت های گروه کنترل با سایر گروه ها از نظر آماری معنی دار بود (p<0.001). نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که پدیده ترجیح مکانی شرطی شده ناشی از مورفین می تواند موجب افزایش قابل ملاحظه ای در تعداد آستروسیت های گروه های شم و گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل شود.
similar resources
اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیتهای شکنج دندانه‌ای موش صحرایی نر
زمینه و هدف : تغییرات مورفولوژیک در نقاط مختلف مغز از جمله هیپوکامپ و شکنج دندانه‌ای که دارای تغییرات شکل‌پذیر (پلاستیسیتی) زیادی هستند؛ به دنبال تزریق داروهای اعتیادآور در مطالعات انسانی و حیوانی مشاهده شده است. ازسوی دیگر، شواهد نشان داده‌اند که آستروسیت‌ها به طور فعال در شکل‌پذیری سیناپسی شرکت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر پدیده ترجیح مکانی شرطی شده (CPP) بر ساختار سلولی (تعداد آستروس...
full textارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر
سابقه و هدف: ارتباط فعالیت سیستم کولینرژیک و رسپتورهای موسکارینی در حافظه و یادگیری از پیش مشخص شده است. از آنجاییکه آستروسیت ها با سیناپس ها تماس دارند، تغییرات ساختاری و مورفولوژیکی قابل توجه ای در هنگام یادگیری پیدا می کنند. این مطالعه به منظور بررسی اثر میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیتهای شکنج دندانه ای رت انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی ن...
full textارزیابی میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیت های شکنج دندانه ای موش صحرایی نر
سابقه و هدف: ارتباط فعالیت سیستم کولینرژیک و رسپتورهای موسکارینی در حافظه و یادگیری از پیش مشخص شده است. از آنجاییکه آستروسیت ها با سیناپس ها تماس دارند، تغییرات ساختاری و مورفولوژیکی قابل توجه ای در هنگام یادگیری پیدا می کنند. این مطالعه به منظور بررسی اثر میزان فراموشی ناشی از اسکوپولامین بر تعداد آستروسیتهای شکنج دندانه ای رت انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی ن...
full textبررسی اثر تخریب نواحی مختلف سیستم مزوکورتیکولیمبیال بر ایجاد ترجیح مکان شرطی شده با مورفین در موش صحرایی نر
full text
بررسی اثر ال دوپا بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی (CPP) در موش های سوری نر بالغ
مقدمه: مورفین و سایر داروهای اوپیوییدی از طریق افزایش فعالیت سیستم¬های دوپامینرژیک مغز باعث ایجاد وابستگی و اشتیاق به ادامه مصرف می¬شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثر ال¬دوپا به عنوان پیش¬ساز دوپامین بر پیدایش وابستگی به مورفین صورت گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش بر روی 56 سر موش سوری نر بالغ با وزن تقریبی 35-30 گرم و سن حدوداً 80 روزه انجام گردید که به گروه های کنترل، شاهد و 5 گروه تجربی تیمار ب...
full textتأثیر ویتامین C بر بیان ترجیح مکان شرطی مورفین در موش سوری نر
زمینه وهدف: سیستم های دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک نقش مهمی در بیان ترجیح مکان شرطی مورفین دارند. از طرفی ویتامین C (اسید اسکوربیک) از انتهای نورون‌های گلوتاماترژیک آزاد شده و فعالیت دو سیستم دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک را تنظیم می‌کند. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر ویتامین C بر بیان ترجیح مکان شرطی مورفین در موش سوری نر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 96 سر موش سوری نر (20 الی 30 گرم) ا...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگانجلد ۱۳، شماره ۲، صفحات ۱۶-۲۲
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023